از سال 1368 یخدربهشت خمام در طعمهای طالبی و توت فرنگی بصورت سنتی تولید گردیده و توسط محمد بشرپور با گاری دستی به مردم عرضه میشد. در سال 1370 تولید و عرضه یخدربهشت به دکهای جنب پایگاه مقاوت بسیج خمام منتقل شد و بعدها بدلیل استقبال و ابراز علاقهی شهروندان و مسافرانی که از خمام عبور میکردند به جنب مخابرات خمام، با محیطی بزرگتر انتقال یافت که موجب پیشرفت به سزایی در عرصه تولید یخدربهشت گردید. با وجود امکاناتی که تهیه شد، طعمهای جدیدی مانند “آلوچه، موز، زردآلو، تمشک، آلبالو و اخته” نیز اضافه شدند و پیشرفت چشمگیر تر گردید. از سال 1380 تاکنون یخدربهشت میوهای خمام بدلیل طعم بینظیر و بهیادماندنی خود زبانزد مردم گیلان و استانهای همجوار است . بستنی های خمام هم از دیرباز شهره عام بوده اند. شاید قدیمی تر از هر غذافروشی دیگری. ده ، بیست سال پیش که خبری از یخ در بهشت خمام نبود مسافران از داخل شهر خمام رد می شدند تا ساعتی را در کنار بستنی فروشی هایش بایستند و از خوردنش لذت ببرند. الان هم این بستنی فروشی ها تک و توک مشغول به کارند و هنوز هم مشتری های خودشان را دارند. خمام صاحب اقتصاد مدرنی به نام غذا شده است. در ایام تعطیل حتی تا ساعت ۳ ، ۴ صبح مغازه هایش باز و پر از مشتری است.
